i always get that odd look when people ask me kung san ako lilipat after my resignation, and i answer back na "wala pa".
masama bang wala pa? I know it's impractical, syempre, lalo na kung breadwinner ka.
siguro, swerte lang ako at supportive ang mga magulang ko (in short, papalamunin nila ako ulit habang wala pa akong trabaho...)
actually, marami akong plano, maraming gustong gawin at matutunan. pro after a really good rest siguro, tsaka ko sila magagawang concrete.
going to singapore is definitely an option. ang tanong na lang e kung kaya ko ba talagang magtrabaho sa ibang bansa at kung kaya kong sakyan ang culture nila. gusto ko rin sanang mag-aral. kung papalaring makapag-trabaho ako sa SG at di naman ganun kabigat ang trabaho, i might try to get an MS degree. haaaay... nangarap na naman ang bata.... hehehe...
pro seriously, this time, i will do my very best na gawin lahat ng gusto kong gawin... i want to be part of something big, but first, i want a clean slate...
nag-usap na kme ng japanese manager namin kanina. nung morning, nag-send sya ng email with 4 questions, related sa pag-re-resign ko at kung anu daw ang suggestion ko for improvements sa company. then nung hapon, pinag-usapan namin yung mga sagot ko. medyo mahabang usapan, pinaliwanag nya sa akin na yung ibang changes mahirap talgang gawin. meron din syang mga pieces of advice for me. mabait talga sya.
ja, pahinga muna... di daw kelangang pumasok bukas! walang support! buti naman...
Friday, May 25, 2007
masama bang wala pa...?
Posted by neni at 11:03 PM
Labels: randomness, rants, resignation
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment